Қас-қағым...
«Қас-қағым»
Метафизикалық трагедия
Авторы: Ж.Ерғалиев
ҚОЙЫЛЫМ ТОБЫ:
Қоюшы - режиссер – Е. Нұрсұлтан
Қоюшы - суретші – Е.Тұяқов, ҚР еңбек сіңірген өнер қайраткері
Композитор – Ш.Базарқұлова
Балетмейстер – Г.Мұхамеджанова
Режиссер ассистенті – А.Боранбай, ҚР еңбек сіңірген қайраткері
Бойжеткен Жазира беймәлім дертке ұшыраған. Осылай деп білетін, сондықтан-да «жалғызы жолында жан пида», бірақ, өз өмірінің мағынасы – мансабын да бір сәт естен шығармайтын әкенің қимыл-қарекеті және оның «қағанағы қарқ, сағанағы сарқ» ортасының «құндылықтары» - қойылымның бірінші қабаты.
Бойжеткен Жазира ешқандай да дертке ұшырамаған. Сондықтан да «денім сау, мен тек махаббатқа сенуім керек, сонда ғана барлығынан құлан-таза айығамын» деп психиатр Сәбитке ағынан жарылатын оның бірте-бірте өзгеретін психологиялық-рухани ахуалы қойылымның келесі қабаты. Спектакльдегі оқиғалар шым-шытырғы бірде ап-айқын болса, енді бірде ирреалдылық кеңістігіне шығады.
Метафизикалық трагедия махаббатсыз, имансыз, сенімнен жұрдай қоғамның қорқынышты болмысын зерделеуге бастайды.
_________________________________________________________
Молодая девушка Жазира больна. Так считает ее отец, не жалеющий ничего для своего чада, тем не менее ни на миг не забывающий о карьере - смысле своей жизни, хочет вылечить ее любым путем. Действия его и окружения, обусловленные своеобразными жизненными «ценностями» - верхний пласт постановки.
Жазира ничем не больна. И потому признается психиатру Сабиту в том, что она здорова, ей не хватает любви, ей нужно всего лишь поверить в любовь и все станет на свои места. Постепенно меняющаяся психологическая составляющая – следующий пласт спектакля и все происходящее реально и ирреально...
Метафизическая трагедия постепенно раскрывает ужасающую суть бездуховного общества, начисто утратившего надежду, веру и любовь.
