Қас-қағым...

«Қас-қағым»
Метафизикалық трагедия

Авторы:  Ж.Ерғалиев

ҚОЙЫЛЫМ ТОБЫ:

Қоюшы - режиссер – Е. Нұрсұлтан

Қоюшы - суретші – Е.Тұяқов, ҚР еңбек сіңірген өнер қайраткері

Композитор – Ш.Базарқұлова

Балетмейстер – Г.Мұхамеджанова

Режиссер ассистенті – А.Боранбай, ҚР еңбек сіңірген қайраткері

Бойжеткен Жазира беймәлім дертке ұшыраған. Осылай деп білетін, сондықтан-да «жалғызы жолында жан пида», бірақ, өз өмірінің мағынасы – мансабын да бір сәт естен шығармайтын әкенің қимыл-қарекеті және оның «қағанағы қарқ, сағанағы сарқ» ортасының «құндылықтары» - қойылымның бірінші қабаты.

Бойжеткен Жазира ешқандай да дертке ұшырамаған. Сондықтан да «денім сау, мен тек махаббатқа сенуім керек, сонда ғана барлығынан құлан-таза айығамын» деп психиатр Сәбитке ағынан жарылатын оның бірте-бірте өзгеретін психологиялық-рухани ахуалы қойылымның келесі қабаты. Спектакльдегі оқиғалар шым-шытырғы бірде ап-айқын болса, енді бірде ирреалдылық кеңістігіне шығады.

Метафизикалық трагедия махаббатсыз, имансыз, сенімнен жұрдай қоғамның қорқынышты болмысын зерделеуге бастайды.

_________________________________________________________

Молодая девушка Жазира больна. Так считает ее отец, не жалеющий ничего для своего чада, тем не менее ни на миг не забывающий о карьере - смысле своей жизни, хочет вылечить ее любым путем. Действия его и окружения, обусловленные  своеобразными  жизненными «ценностями» - верхний пласт постановки.

Жазира ничем не больна.  И потому признается психиатру Сабиту в том, что она здорова,  ей не хватает любви, ей нужно всего лишь поверить в любовь и все станет на свои места. Постепенно меняющаяся психологическая составляющая – следующий пласт спектакля и все происходящее  реально и ирреально...

Метафизическая трагедия постепенно раскрывает ужасающую суть бездуховного общества,  начисто утратившего  надежду, веру и любовь.