Күлшеқыз

Әйелінен айырылып, жалғыз қызымен қалған шағын мемлекеттің патшасы менменшіл әрі зұлым әйелмен екінші тұрмыс құрыпты. Ол әйелдің жағымсыз мінездерімен толықтай анасына ұқсаған екі қызы болыпты. Әкесі өзінің жаңа әйелінің сөзінен еш шықпай, ешқашан бетін қайтармайды екен. Өгей анасы патшаның мейірімді және ақкөңіл қызын шатырдың астында тұруға мәжбүрлеп, үйдің бүкіл шаруасын істетеді. Қыз сабанның үстінде ұйықтап, шаруасын бітіргеннен кейін отын қасындағы күл салынған жәшіктің үстінде отырып демалады екен, сондықтан әпкелері оны Күлшеқыз деп атап кеткен. Күлшеқыздың өгей әпкелері жайбырақат өмір сүрсе, қыздың өзі олардың келекелерін шыдауға мәжбүр.